10 Οκτ 2014

Άρθρο του Νότη Μαριά στα Επίκαιρα 09.10-15.10.2014

Το πλήρες κείμενο έχει ως εξής:
Ευρωπαϊκό Εξάμηνο και μνημονιακή εποπτεία
Νότης Μαριάς
Ευρωβουλευτής, Αντιπρόεδρος Ευρωπαίων Αντιφεντεραλιστών στο Ευρωπαϊκό
Κοινοβούλιο, Καθηγητής Θεσμών Ε.Ε. στο Πανεπιστήμιο Κρήτης
Μία ακόμη τρανή απόδειξη αφενός της απαξίωσης της Ελληνικής Βουλής λόγω του μνημονίου και της τρόικας, η οποία επιβάλλει τη νομοθεσία που θα ψηφιστεί στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και αφετέρου της πλήρους υποταγής της συγκυβέρνησης στις επιταγές των δανειστών, αποτέλεσε η κραυγαλέα απουσία των μνημονιακών βουλευτών από τη Διακοινοβουλευτική Συνάντηση, που πραγματοποιήθηκε στις 23/09/2014 στις Βρυξέλλες. Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ECOΝ) συναντήθηκαν μέλη των Εθνικών Κοινοβουλίων των κρατών μελών της Ε.Ε. με Ευρωβουλευτές, προκειμένου να συζητήσουν το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο για το συντονισμό της οικονομικής πολιτικής των κρατών μελών της Ε.Ε.
Οι Έλληνες μνημονιακοί βουλευτές, όμως έλαμψαν δια της απουσίας τους. Και για ποιο λόγο άραγε να έρθουν στις Βρυξέλλες, αφού γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να αναλάβουν καμία δέσμευση απέναντι στους Ευρωπαίους ομολόγους τους, χωρίς τη συγκατάθεση της τρόικας;
Η αίσθηση ότι η Γερμανία κάνει κουμάντο στην Ευρώπη, ενισχύθηκε και από το γεγονός ότι από την ανωτέρω συνεδρίαση απουσίασαν και οι Γερμανοί βουλευτές, καθώς πιστεύουν ότι με τις αποφάσεις που λαμβάνουν στο Γερμανικό Κοινοβούλιο, αλλά κυρίως με την πολιτική που ασκεί η Μέρκελ και ο Σόιμπλε έχουν τη δύναμη να επιβάλουν την πολιτική τους σε όλη την Ε.Ε.
Τι είναι το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο;
Τι είναι όμως άραγε το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο και ποια συμφέροντα στην πραγματικότητα υπηρετεί;
Πρόκειται στην ουσία για μια νέα δομή οικονομικής διακυβέρνησης και συντονισμού σε επίπεδο Ε.Ε. την οποία πρότεινε η Επιτροπή το 2010 και εφαρμόστηκε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 2011. Η νέα αυτή δομή προέκυψε λόγω της οικονομικής κρίσης ως απαραίτητη κίνηση για να αποφευχθούν φαινόμενα όπως η ελληνική κρίση, όπως χαρακτηριστικά αναφερόταν στην έκθεση της task force προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Οκτώβριο του 2010.
Συγκεκριμένα, η έκθεση τόνιζε ότι μέσω της ελληνικής κρίσης φάνηκε ότι χρειάζεται ένα πιο ισχυρό πλαίσιο διαχείρισης κρίσεων από την Ε.Ε. και ότι η οικονομική δυσπραγία που αντιμετωπίζει ένα κράτος μέλος μπορεί να απειλήσει τη μακροοικονομική σταθερότητα στην Ε.Ε. μέσω μηχανισμών μετάδοσης της κρίσης.
H ρητορική που υιοθετήθηκε δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο δημόσιο χρέος των κρατών μελών, ώστε να διασφαλίζονται υγιή δημοσιονομικά δεδομένα και να αποτρέπονται μακροοικονομικές ανισορροπίες. Επιπλέον, σκοπός είναι να επιτευχθούν οι στόχοι της στρατηγικής "Ευρώπη 2020", τους οποίους τα κράτη μέλη έχουν μετατρέψει σε εθνικούς στόχους και σε πολιτικές δήθεν τόνωσης της ανάπτυξης, καθώς και το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Η στρατηγική επικεντρώνεται σε πέντε «φιλόδοξους στόχους»: στους τομείς της απασχόλησης, της καινοτομίας, της εκπαίδευσης, της ενέργειας και της μείωσης της φτώχειας.
Όλα τα ανωτέρω μόνο ως πικρή ειρωνεία και εξαπάτηση μπορούν να εκληφθούν από τους φτωχοποιημένους λαούς του Ευρωπαϊκού Νότου που υποβλήθηκαν σε εξοντωτικά για τις εθνικές οικονομίες τους μνημόνια και προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής, καλυπτόμενα υπό τον μανδύα μιας δήθεν μακροοικονομικής σταθερότητας.
Στην πράξη, ο Έλληνας πολίτης όχι μόνο δεν είδε να εκπληρώνονται οι προαναφερόμενοι «φιλόδοξοι στόχοι», αλλά αντιθέτως βιώνει την ανεργία, την απαξίωση του εκπαιδευτικού συστήματος, την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους και τη διόγκωση της φτώχειας σε πρωτοφανή επίπεδα.

Πως λειτουργεί το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο

Σύμφωνα με τις διαδικασίες που ορίζει το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο, τα κράτη μέλη λαμβάνουν καθοδήγηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στη συνέχεια υποβάλλουν τα σχέδια πολιτικής τους, έτσι ώστε να πάρουν την τελική έγκριση, πριν από τη συζήτησή τους στα εθνικά κοινοβούλια και την ενσωμάτωσή τους στην εθνική νομοθεσία. Στη συνέχεια τα σχέδια αυτά, που στην ουσία είναι προγράμματα σκληρών οικονομικών και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, αξιολογούνται και αναλύονται στο επίπεδο της Ε.Ε, ενώ και οι προϋπολογισμοί των κρατών-μελών ελέγχονται από την Επιτροπή για «ενδεχόμενες ασυνέπειες και αναδυόμενες ανισορροπίες». Ο απόλυτος έλεγχος, όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας μας. Η εθνική κυριαρχία των κρατών μελών της Ένωσης σε πλήρη ομηρία.
Εν συνεχεία, μετά την αξιολόγησή τους τα κράτη μέλη λαμβάνουν επιμέρους συστάσεις για τις εθνικές τους δημοσιονομικές και μεταρρυθμιστικές πολιτικές, προκειμένου να διορθώσουν ενδεχόμενες ασυνέπειες. Όπως προβλέπεται, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν τις συστάσεις αυτές σοβαρά υπόψιν τόσο στη χάραξη της πολιτικής τους όσο και στους εθνικούς τους προϋπολογισμούς.
Στην περίπτωση, βεβαίως, της Ελλάδας ειδικές συστάσεις δεν προβλέπονται, διότι για την πατρίδα μας προβλέπεται ρητά ότι εφαρμόζονται τα μνημόνια.
Ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Όσον αφορά ειδικότερα την πρόσφατη συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο, ζήσαμε για άλλη μια φορά ένα ιδιότυπο θέατρο του παραλόγου. Τα μνημονιακά ευρωπαϊκά κόμματα υποστήριξαν τον στόχο της απόδοσης έμφασης σε πολιτικές που δήθεν ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη, τη στήριξη πρωτοβουλιών για τη δήθεν δημιουργία θέσεων εργασίας, την καταπολέμηση της ανεργίας και τη βελτίωση των συνθηκών της αγοράς εργασίας. Μάλιστα, δόθηκε προτεραιότητα σε επενδύσεις στην έρευνα και στην καινοτομία. Τέλος, τονίστηκε ότι οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να στοχεύουν στη μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της κοινωνικής ασφάλισης, της υγειονομικής περίθαλψης και των συνταξιοδοτικών συστημάτων.
Ψεύτικες υποσχέσεις, δεσμεύσεις χωρίς αντίκρισμα, υποκρισία χωρίς ίχνος ντροπής. Το πόσο κόπτονται η Γερμανία και οι δορυφόροι της για την ανάπτυξη, αποδεικνύεται από την καθαρά αρνητική στάση του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών στη διάθεση 100 δις ευρώ από το σύνολο των 450 του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας ως εγγυήσεις για δάνεια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.
Νέο Μνημόνιο από τον Ντράγκι
Το ίδιο κυνική, βεβαίως, είναι και η τακτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που κερδοσκοπεί ασύστολα και ανενδοίαστα σε βάρος του ελληνικού λαού, όχι μόνο διότι ενώ αγόρασε κατά τη διάρκεια της κρίσης ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου στη δευτερογενή αγορά με έκπτωση τουλάχιστον 40%, απαιτεί να εξοφληθεί η ονομαστική αξία των ομολόγων αυτών που ανέρχονται σε 57 δις ευρώ, δηλαδή θέλει να βγάλει κέρδος 22 δις ευρώ.
Αλλά και διότι εξαγγέλλει νέο πρόγραμμα δήθεν ενίσχυσης της ρευστότητας, ξεκαθαρίζοντας όμως ότι μόνο αν η Ελλάδα είναι σε πρόγραμμα, δηλαδή σε μνημόνιο, θα μπορέσουν οι τράπεζές της να επωφεληθούν. «Πρέπει να υπάρχει ένα πρόγραμμα - χωρίς πρόγραμμα δεν θα υπάρχουν αγορές», δήλωσε ο Πρόεδρος της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, αποκαλύπτοντας τις πραγματικές προθέσεις των ισχυρών της Ευρώπης και εκθέτοντας ανεπανόρθωτα το δίδυμο Σαμαρά-Βενιζέλου που διατυμπανίζει την έξοδο της χώρας μας από τα μνημόνια.
Θεατής των εξελίξεων η συγκυβέρνηση. Τόσο κατά τη συνάντηση στο Βερολίνο με τη Μέρκελ όσο και με τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλόντ Γιούνκερ στην Αθήνα, ο Σαμαράς δεν τόλμησε να αγγίξει τα καυτά ζητήματα που απασχολούν τον ελληνικό λαό.
Ο Έλληνας πολίτης δεν θέλει μια κυβέρνηση που σκύβει το κεφάλι. Θέλει και αξίζει μια κυβέρνηση που θα προστατεύσει και θα υπηρετήσει τα συμφέροντά του, που θα υπερασπιστεί τα δίκαιά του στην Ευρώπη και θα δώσει μάχες για ένα καλύτερο μέλλον.
Η σημερινή κυβέρνηση πρέπει να φύγει το συντομότερο και στη θέση της να έρθει μία άλλη, με στόχο να προχωρήσει σε μονομερή διαγραφή του επονείδιστου χρέους και στην καταγγελία των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων. Μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας του αντιμνημονιακού πατριωτικού, δημοκρατικού τόξου που θα δικαιώσει τις προσδοκίες των Ελλήνων.