1 Σεπ 2014

Το Ρωσικό εμπάργκο και οι ευθύνες της μνημονιακής συγκυβέρνησης

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΝΟΤΗ ΜΑΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ KONTRANEWS 31.08.2014

ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ

H απόφαση της Ρωσίας να επιβάλει εμπάργκο στις εισαγωγές προϊόντων από τις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θα έπρεπε να αιφνιδιάζει. Πρόκειται για αντίμετρα της Ρωσίας στην επιβολή περιοριστικών μέτρων εκ μέρους της Ε.Ε. κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Η σκληρή στάση της Ε.Ε. έχει οδηγήσει τις σχέσεις της Ευρώπης και της Ρωσίας σε τεντωμένο σχοινί και έχει θορυβήσει συνολικά τους πολίτες των χωρών του ευρωπαϊκού νότου.
Η σύγκρουση έχει λάβει ψυχροπολεμική διάσταση. «Το μάρμαρο» καλούνται να το πληρώσουν δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό οι Έλληνες αγρότες και άλλοι επιχειρηματικοί κλάδοι, όπως είναι ο τουρισμός. Οι οικονομικές συνέπειες για την Ελλάδα είναι δυσμενέστατες, αν αναλογιστούμε ότι τα εκατομμύρια των Ρώσων τουριστών που επισκέφτηκαν πέρυσι την Ελλάδα δαπάνησαν πάνω από 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ ταυτόχρονα η συνολική αξία των εξαγωγών της πατρίδας μας στη Ρωσία ανήλθε το 2013 σε 406 εκατομμύρια ευρώ.
Ειδικότερα, για περιοχές με μεγάλη εξαγωγική δύναμη σε τοπικά προϊόντα όπως είναι η Κρήτη αλλά και η Βέροια, η Ημαθία και η Καστοριά, η οικονομική ζημία θα είναι τεράστια.
Η ζημία αυτή είναι προφανές ότι θα πρέπει να αποκατασταθεί από την Ε.Ε. και όχι από εθνικούς πόρους. Μάλιστα, τα 125 εκατομμύρια ευρώ που αποφασίστηκε από την Κομισιόν να δοθούν πανευρωπαϊκά ως αποζημίωση είναι ψίχουλα μπροστά στη ζημία που έχει επέλθει.
Σε αυτό το σκηνικό, καμία έκπληξη δεν προκαλεί η απαθής, σχεδόν μοιρολατρική στάση που τήρησε η ελληνική κυβέρνηση. Δεν διατύπωσε προτάσεις για την άρση του αδιεξόδου, δεν διεκδίκησε δίκαιη λύση και αποζημίωση προς το συμφέρον των Ελλήνων αγροτών.
Από τη πλευρά μου, κατέθεσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετική Ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με την οποία ζητώ όχι μόνο την πλήρη αποζημίωση και την οικονομική στήριξη όσων επλήγησαν ανεπανόρθωτα από την επιβολή του ρωσικού εμπάργκο αλλά και τη λήψη συνοδευτικών οικονομικών μέτρων σε βάθος χρόνου.
Έχει αξία, επίσης, να αναφερθεί ότι προχωρήσαμε σε κοινή παρέμβαση για το θέμα αυτό με τους Ευρωβουλευτές του Κινήματος των Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο, με την οποία εκφράσαμε τη βούλησή μας να εμβαθύνουμε τη συνεργασία μας προκειμένου να υπάρξει πλήρης αποζημίωση των Ελλήνων και Ιταλών αγροτών αλλά και των συναφών επιχειρήσεων λόγω του ρωσικού εμπάργκο.
Όμως, η μνημονιακή συγκυβέρνηση ισχυρίζεται αναληθώς ότι είχε δήθεν υποχρέωση να ακολουθήσει ως μέλος της Ε.Ε. τις αποφάσεις των Βρυξελλών. Ουδέν ψευδέστερον. Η Συνθήκη της Λισαβόνας ρητώς ορίζει ότι η άσκηση εξωτερικής πολιτικής είναι αρμοδιότητα κάθε κράτους μέλους. Ήταν πολιτική απόφαση να ακολουθήσει η Ελλάδα την Ε.Ε. στην επιβολή περιοριστικών μέτρων κατά της Ρωσίας και γι’ αυτό οι πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης για τη σημερινή κατάσταση είναι τεράστιες.

Μία διαφορετική ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε στο πλαίσιο της Ε.Ε. να ασκήσει φιλειρηνική πολιτική και να είναι γέφυρα συνεργασίας της Ε.Ε. με τη Ρωσία. Είχαμε αυτή την ευκαιρία ως χώρα, κατά τη διάρκεια της ελληνικής Προεδρίας και μάλιστα σε μια φάση κρίσιμη για τις σχέσεις Ουκρανίας-Ρωσίας -Ε.Ε. Δυστυχώς αυτή την ευκαιρία την σπατάλησε το δίδυμο Σαμαρά - Βενιζέλου.
Ενδεικτικό για τις ευθύνες της κυβέρνησης είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα, πριν ξεσπάσει η κρίση στην Κριμαία, όχι μόνο αυτοεξαιρέθηκε ως Προεδρία από τις συνομιλίες που οδήγησαν στη συμφωνία του Κιέβου, αφήνοντας το πεδίο διαπραγμάτευσης ελεύθερο σε Γερμανία, Γαλλία και Πολωνία αλλά έσπευσε στο Κίεβο, μετά τα γεγονότα στην Κριμαία, προκειμένου  να συγχαρεί τη νεοναζιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας.
Η τυφλή υποταγή της συγκυβέρνησης στη βούληση των ισχυρών της Ευρώπης είναι ορατή σε κάθε ευκαιρία. Το είδαμε και στην υπερψήφιση  από τους Ευρωβουλευτές της Ν.Δ., του ΠΑ.ΣΟ.Κ και του Ποταμιού του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 17ης Ιουλίου 2014 σχετικά με την Ουκρανία. 
Εμείς από την πλευρά μας εκφράσαμε την αντίθεσή μας στο εν λόγω ψήφισμα και δεν το υπερψηφίσαμε. Η αρνητική μας στάση εκφράστηκε με αποχή κατά την ψηφοφορία, μια θέση αυξημένης εθνικής ευθύνης. Αντίθετα όσοι ψήφισαν «κατά», δυστυχώς με την ψήφο τους καταψήφισαν ταυτόχρονα και τα σημεία 6 και 7 του ψηφίσματος γεγονός που αποτελεί βούτυρο στο ψωμί των Τούρκων για το Κυπριακό μια και τα εν λόγω σημεία ρητώς καταδίκαζαν την παραβίαση της κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας των κρατών, την εδαφική προσάρτηση κλπ υπεραμυνόμενα ταυτόχρονα θεμελιωδών αρχών του Διεθνούς Δικαίου όπως το δικαίωμα στην αυτοάμυνα , το δικαίωμα των λαών να ορίζουν ελεύθερα το οικονομικό και πολιτικό μέλλον της χώρας τους κλπ.
Με την υπεύθυνη αυτή μας στάση  στην εν λόγω ψηφοφορία αφενός μεν εκφράσαμε την αντίθεσή μας στην καταδίκη της Ρωσίας καταγράφοντας αρνητική ψήφο (στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η αποχή και το «κατά» στη ψηφοφορία λογίζονται ως αρνητικοί ψήφοι) και αφετέρου δεν καταψηφίσαμε αλλά στηρίξαμε τις παραπάνω αρχές του Διεθνούς Δικαίου που πάγια επικαλείται η πατρίδα μας  διεθνώς για την καταδίκη της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.

Νότης  Μαριάς

 Ευρωβουλευτής,

Αντιπρόεδρος Ευρωπαίων Αντιφεντεραλιστών

Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου