Η ανευθυνότητα Παπανδρέου -Βενιζέλου διευκολύνει καθημερινά τους γερμανικούς σχεδιασμούς. Είναι, άλλωστε, γνωστό ότι οι Γερμανοί, προκειμένου να λεηλατήσουν –κυριολεκτικά– τη δημόσια περιουσία και να μετατρέψουν τη χώρα μας σε αποικία τους, επιθυμούν διακαώς να οδηγήσουν την πατρίδα μας σε καθεστώς «ελεγχόμενης πτώχευσης».
Την ώρα, λοιπόν, που το δίδυμο της αποτυχίας, Παπανδρέου - Βενιζέλος, έκαναν... τα μπάνια τους στη Σκιάθο και στη Σκόπελο αντίστοιχα, η χώρα έμπαινε σε τεράστια περιπέτεια, αφού τα ταμεία του κράτους παρέμεναν άδεια.
Από τον Αύγουστο στα «Επίκαιρα»
Κι όμως, από τα τέλη Αυγούστου, σε άρθρο μας στα «Επίκαιρα» (τεύχος 97ο, 25/8/2011, σελ. 32-33), με τίτλο «Λιγότερα από 1 δις ευρώ στα κρατικά ταμεία», είχαμε κρούσει έντονα τον κώδωνα του κινδύνου για το ενδεχόμενο να μείνει από ρευστό το Ελληνικό Δημόσιο, με ό,τι αυτό μπορούσε να σημαίνει για το μέλλον της χώρας μας.
Στο πλαίσιο αυτό, είχαμε επισημάνει, μεταξύ άλλων, και τα εξής: «Καθώς, λοιπόν, φαίνεται ιδιαίτερα δύσκολο να δοθεί η πρώτη δόση του νέου δανείου μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου, η κυβέρνηση προσπαθεί να καθησυχάσει την κοινή γνώμη, λέγοντας ότι θα πάρει μέχρι τότε οπωσδήποτε την έκτη δόση του παλιού δανείου, ύψους 8 δις ευρώ. Το ερώτημα είναι αν θα πάρει όλο το εν λόγω ποσό ή αρκετά λιγότερα, καθώς Ιταλία, Ισπανία και άλλες χώρες δυσκολεύονται πλέον να δανειστούν φτηνά προκειμένου να δανείσουν με τη σειρά τους την Ελλάδα.»
Και, το πιο σημαντικό, εφόσον δεν γίνει γρήγορα η δανειοδότηση της χώρας με το παλαιό ή το νέο δάνειο τότε “από τις 20 Σεπτεμβρίου και μετά το Δημόσιο θα έχει ελάχιστα ταμειακά διαθέσιμα, που θα είναι πολύ λιγότερα από 1 δις ευρώ” (Η Καθημερινή,18/8/2011, σελ. 19)».
Δεν εκπόνησαν «Plan B»
Καθώς, όμως, ήταν εμφανές ότι η χώρα κινδύνευε να μείνει από ρευστό, το οικονομικό επιτελείο δεν εκπόνησε καν εναλλακτικό σχέδιο («Plan B») για τη διασφάλιση της ρευστότητας των κρατικών ταμείων.
Κι όμως, η ελληνική πλευρά θα μπορούσε εναλλακτικά να ζητήσει περισσότερα χρήματα μέσα από τα έντοκα γραμμάτια του Ελληνικού Δημοσίου ή και να αναζητήσει δανεισμό από άλλες χώρες, όπως η Κίνα και η Ρωσία.
Άλλωστε, μετά τις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου, άνοιξε πλέον και με τις ευλογίες των ηγετών της Ευρωζώνης «παράθυρο» για σχετική δανειοδότηση της χώρας μας και από άλλες, εκτός Ευρωζώνης χώρες, όπως είναι η Κίνα και η Ρωσία. Βλέποντας, λοιπόν, η τρόικα την έλλειψη ρευστού στα κρατικά ταμεία, βρήκε την ευκαιρία, καθοδηγούμενη από τους Γερμανούς και τους άλλους δανειστές, να στήσει ολόκληρο εκβιασμό για τη λήψη και νέων αντιλαϊκών μέτρων.
Ο Ρέσλερ μιλά πλέον για «ελεγχόμενη πτώχευση»
Ταυτόχρονα, όμως, οι Γερμανοί έγιναν ιδιαίτερα σκληροί απέναντι στη χώρα μας, προκειμένου να επιτύχουν στις επερχόμενες συζητήσεις για δήθεν γερμανικές επενδύσεις στην Ελλάδα την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας αντί πινακίου φακής.
Προχώρησαν, όμως, όπως αποκάλυψε το Spiegel, και στην εκπόνηση «Ρlan B», σε περίπτωση πτώχευσης της χώρας μας. Με δύο σενάρια, μάλιστα! Πτώχευση της Ελλάδας και παραμονή της στο ευρώ και πτώχευση της Ελλάδας και έξοδός της από το ευρώ (Ημερησία, 12/9/2011, σελ. 10).
Αντίστοιχο σχέδιο επεξεργάστηκε και η ομάδα των «7» σοφών, στην οποία συμμετέχουν «οι Ντελόρ, Σρέντερ, Γκονζάλες, Φερχόφσταντ, Βανχάνεν, Στίγκλιτς και Ρουμπινί» (Real News, 11/9/2011, σελ. 1). Η ομάδα αυτή ζητά επί του πρακτέου την αποπομπή της Ελλάδας από το ευρώ, προκειμένου να σωθούν οι υπόλοιποι «αδύναμοι κρίκοι» της Ευρωζώνης.
Βεβαίως, τυχόν έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα δημιουργήσει τραυματικές εμπειρίες στο ευρώ και θα ενεργοποιήσει μια διαδικασία ντόμινο, που μπορεί να οδηγήσει σε έξοδο και άλλων χωρών της ευρωπαϊ κής περιφέρειας από το ευρώ και, σε τελική ανάλυση, στην ίδια την εξαφάνιση του ευρώ. Κι αυτό είναι κάτι το οποίο, σε αυτή, τουλάχιστον, τη φάση, ουδόλως επιθυμούν οι κυρίαρχοι πολιτικοοικονομικοί κύκλοι σε Βερολίνο και Παρίσι.
Έτσι, καθώς η χώρα μας βυθίζεται ολοένα στην ύφεση και στην υπερχρέωση, οι Γερμανοί ενεργοποιούν το αρχικό τους σχέδιο, την ένταξη, δηλαδή, της Ελλάδας σε καθεστώς «ελεγχόμενης πτώχευσης». Στο πλαίσιο αυτό, ο επικεφαλής των Φιλελεύθερων Δημοκρατών, αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας, Φίλιπ Ρέσλερ, δήλωσε σε συνέντευξή του στη Bild, που δημοσιεύτηκε στις 12/9/2011, ότι «για να σταθεροποιηθεί το ευρώ δεν μπορούν να υπάρχουν πλέον ταμπού», θέτοντας θέμα «ελεγχόμενης πτώχευσης» της Ελλάδας, «εάν υπάρξουν τα απαραίτητα εργαλεία (Ημερησία, 12/9/2011, σελ. 10).
Οι γερμανικοί σχεδιασμοί για «ελεγχόμενη πτώχευση» της Ελλάδας
Η ένταξη της Ελλάδας σε καθεστώς «ελεγχόμενης πτώχευσης» αποτελούσε ευθύς εξαρχής στρατηγική των Γερμανών. Έτσι, στις 15 Ιουλίου 2010, σε ομιλία μας στον ΔΣΑ, είχαμε επισημάνει ότι στόχος των δανειστών μας ήταν η υπερχρέωση της Ελλάδας και η εν συνεχεία ένταξή της σε καθεστώς «ελεγχόμενης πτώχευσης» προκειμένου να μπορέσουν, έτσι, οι δανειστές να λεηλατήσουν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας.
Επίσης, στις αρχές Ιουλίου, σε σχετικό άρθρο μας, υπό τον τίτλο «Εξάρτηση και μηχανισμός ελεγχόμενης “πτώχευσης” των χωρών της Ευρωζώνης» («Επίκαιρα», τεύχος 38ο, 8/7/2010, σελ. 36-39), είχαμε επισημάνει ότι «σε πολιτικό επίπεδο, παρότι η θέση για “ελεγχόμενη πτώχευση” αποδίδεται στον κ. Σόιμπλε, στην ουσία προέκυψε για πρώτη φορά στις 20 Μαρτίου 2010, με δηλώσεις του πρώην προέδρου της Γερμανίας, κ. Horst Koehler. Ο κ. Koehler, ο οποίος, σημειωτέον, μέχρι το 2004 ήταν επικεφαλής του ΔΝΤ, υποστήριξε στο γνωστό για τα ανθελληνικά του δημοσιεύματα περιοδικό Focus ότι θα πρέπει να ληφθεί πρόνοια για τη δημιουργία μιας διαδικασίας “ελεγχόμενης πτώχευσης” των υπερχρεωμένων χωρών της Ευρωζώνης, αντίστοιχη με αυτή που ισχύει για τις επιχειρήσεις στο πλαίσιο του Πτωχευτικού Δικαίου. (...) Μάλιστα, επισήμανε ότι τα μεγάλα χρέη και τα δημοσιονομικά προβλήματα των χωρών παγκόσμια πρέπει να αναγκάσουν τους πολιτικούς να σκεφτούν τη δημιουργία μηχανισμών για “ελεγχόμενη πτώχευση” κρατών, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι δανειστές. Κι αυτό γιατί υπήρχε δήθεν ο κίνδυνος να δημιουργηθεί χάος, στο βαθμό που κάποια κράτη οδηγούντο στην κήρυξη “πτώχευσης”.
Για το λόγο αυτό, όλοι οι ενδιαφερόμενοι όφειλαν να γνωρίζουν τους κανόνες του παιχνιδιού. Τις σκέψεις αυτές ακολούθησε στη συνέχεια η Άνγκελα Μέρκελ, η οποία επισήμανε την αναγκαιότητα δημιουργίας μηχανισμού “ελεγχόμενης πτώχευσης”, για να ακολουθήσει ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, κ. Σόιμπλε, που υποστήριξε στις 7 Μαΐου 2010 τη δημιουργία του σχετικού μηχανισμού, μιλώντας στην Ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας. (...) Δεδομένου ότι η αξία των κρατικών ομολόγων της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, που κατέχουν στα χέρια τους οι διάφορες ευρωπαϊκές τράπεζες, ανέρχεται σε 909 δις ευρώ, στην ουσία οι Γερμανοί επιδιώκουν να διαμορφώσουν ένα μηχανισμό διασφάλισης και εξόφλησης των δανειακών απαιτήσεων των τραπεζών και των άλλων χρηματοπιστωτικών οίκων έναντι των κρατών της Ευρωζώνης. Ένα μηχανισμό που σήμερα δεν υπάρχει. Ταυτόχρονα, όμως, δια μορφώνουν και ένα νεοαποικιακό μηχανισμό εξάρτησης των αδύναμων χωρών της Ευρωζώνης».
Η διαδικασία «ελεγχόμενης πτώχευσης» θεσμοθετήθηκε στη συνέχεια το Μάρτιο του 2011, με τη σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισαβόνας, απόφαση η οποία, εάν επικυρωθεί απ’ όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, θα τεθεί σε ισχύ το 2013. Το βασικό θεσμικό εργαλείο για την υλοποίηση της «ελεγχόμενης πτώχευσης» είναι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, που θα αντικαταστήσει τον EFSF.
Ήδη, με τις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου 2011, ο EFSF αποκτά αυξημένες εξουσίες και μπορεί να στηρίξει θεσμικά μέχρι το 2013 τις διαδικασίες «ελεγχόμενης πτώχευσης» ενός κράτους-μέλους της Ευρωζώνης. Αυτό είναι, άλλωστε, που επιθυμεί και ο Ρέσλερ, προκειμένου να μπορέσουν οι Γερμανοί να επιβάλουν στην πατρίδα μας καθεστώς «ελεγχόμενης πτώχευσης» στο αμέσως προσεχές διάστημα και να μην αναμένουν το 2013.
Αλλά αυτό είναι κάτι το οποίο δεν πρόκειται να επιτρέψει ο ελληνικός λαός.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα" στις 15/9/11
